Polichlorek winylu (PVC) to polimer polimeryzowany monomerem chlorku winylu (VCM) w nadtlenku, związku azowym i innych inicjatorach lub zgodnie z mechanizmem polimeryzacji wolnorodnikowej pod działaniem światła i ciepła. Homopolimer chlorku winylu i kopolimer chlorku winylu są wspólnie określane jako żywica chlorku winylu.
PVC był kiedyś największym na świecie tworzywem sztucznym ogólnego przeznaczenia, które było szeroko stosowane. Jest szeroko stosowany w materiałach budowlanych, produktach przemysłowych, artykułach codziennego użytku, skórze podłogowej, płytkach podłogowych, sztucznej skórze, rurach, drutach i kablach, folii opakowaniowej, butelkach, materiałach spieniających, materiałach uszczelniających, włóknach i tak dalej.
Zgodnie z różnym zakresem zastosowania PCW można podzielić na: żywicę PCW ogólnego przeznaczenia, żywicę PCW o wysokim stopniu polimeryzacji i żywicę PCW usieciowaną. Żywica PVC ogólnego przeznaczenia powstaje w wyniku polimeryzacji monomeru chlorku winylu pod działaniem inicjatora; Żywica PVC o wysokim stopniu polimeryzacji odnosi się do żywicy polimeryzowanej przez dodanie środka wzrostu łańcucha w układzie polimeryzacji monomeru chlorku winylu; Usieciowana żywica PVC jest żywicą polimeryzowaną poprzez dodanie środka sieciującego zawierającego dien i polien do układu polimeryzacji monomeru chlorku winylu.
Ze względu na metodę otrzymywania monomeru chlorku winylu można go podzielić na metodę z węglikiem wapnia, metodę etylenową i metodę importowanych monomerów (EDC, VCM) (tradycyjnie metodę etylenową i metodę importowanych monomerów określa się łącznie metodą etylenową).
Czas publikacji: 7 maja 2022 r