Jakie są właściwości polipropylenu (PP)?

Do najważniejszych właściwości polipropylenu należą:
1. Odporność chemiczna: Rozcieńczone zasady i kwasy nie reagują łatwo z polipropylenem, co czyni go dobrym wyborem do pojemników z takimi płynami, takimi jak środki czyszczące, produkty pierwszej pomocy i inne.
2. Elastyczność i wytrzymałość: Polipropylen zachowuje elastyczność w pewnym zakresie ugięcia (jak wszystkie materiały), ale ulega również odkształceniu plastycznemu na początku procesu odkształcania, dlatego ogólnie uważa się go za materiał „twardy”. Wytrzymałość to termin inżynierski definiowany jako zdolność materiału do odkształcania się (plastycznego, a nie sprężystego) bez pękania.
3. Odporność na zmęczenie: Polipropylen zachowuje swój kształt po wielu skręcaniu, zginaniu i/lub zginaniu. Ta właściwość jest szczególnie cenna przy wykonywaniu żywych zawiasów.
4.Izolacja: polipropylen ma bardzo wysoką odporność na elektryczność i jest bardzo przydatny do elementów elektronicznych.
5. Przepuszczalność: Chociaż polipropylen może być przezroczysty, zwykle jest produkowany w kolorze naturalnie nieprzezroczystym. Polipropylen można stosować do zastosowań, w których ważne jest pewne przepuszczanie światła lub gdzie ma to wartość estetyczną. Jeśli pożądana jest wysoka przepuszczalność, lepszym wyborem będą tworzywa sztuczne, takie jak akryl lub poliwęglan.
Polipropylen jest klasyfikowany jako materiał „termoplastyczny” (w przeciwieństwie do „termoutwardzalnego”), co ma związek ze sposobem, w jaki tworzywo sztuczne reaguje na ciepło. Materiały termoplastyczne stają się płynne w temperaturze topnienia (około 130 stopni Celsjusza w przypadku polipropylenu).
Główną przydatną cechą tworzyw termoplastycznych jest to, że można je ogrzać do temperatury topnienia, schłodzić i ponownie podgrzać bez znaczącej degradacji. Zamiast się palić, tworzywa termoplastyczne, takie jak polipropylen, upłynniają się, co umożliwia ich łatwe formowanie wtryskowe, a następnie recykling.
Natomiast tworzywa termoutwardzalne można podgrzać tylko raz (zwykle podczas procesu formowania wtryskowego). Pierwsze ogrzewanie powoduje stwardnienie materiałów termoutwardzalnych (podobnie jak w przypadku dwuskładnikowej żywicy epoksydowej), co powoduje zmianę chemiczną, której nie można odwrócić. Jeśli spróbujesz podgrzać termoutwardzalny plastik do wysokiej temperatury po raz drugi, po prostu się spali. Ta cecha sprawia, że ​​materiały termoutwardzalne są kiepskimi kandydatami do recyklingu.