Jakie są właściwości polipropylenu (PP)?

Do najważniejszych właściwości polipropylenu należą:
1. Odporność chemiczna: Rozcieńczone zasady i kwasy nie reagują łatwo z polipropylenem, dzięki czemu jest to dobry wybór do pojemników na takie płyny, jak środki czyszczące, produkty pierwszej pomocy i inne.
2. Elastyczność i wytrzymałość: Polipropylen zachowuje elastyczność w pewnym zakresie ugięcia (jak wszystkie materiały), ale ulega również odkształceniu plastycznemu na wczesnym etapie procesu odkształcania, dlatego jest ogólnie uważany za materiał „wytrzymały”. Wytrzymałość to termin inżynierski, który definiuje zdolność materiału do odkształcania się (plastycznie, a nie sprężystie) bez pękania.
3. Odporność na zmęczenie: Polipropylen zachowuje swój kształt po dużym skręcaniu, zginaniu i/lub uginaniu. Ta właściwość jest szczególnie cenna przy produkcji zawiasów elastycznych.
4. Izolacja: polipropylen ma bardzo wysoką odporność na elektryczność i jest bardzo przydatny w podzespołach elektronicznych.
5. Transmisyjność: Chociaż polipropylen można uczynić przezroczystym, zazwyczaj jest produkowany z naturalną nieprzezroczystością. Polipropylen może być stosowany w zastosowaniach, w których ważny jest pewien stopień transmisji światła lub gdzie ma to walory estetyczne. Jeśli wymagana jest wysoka transmisyjność, lepszym wyborem będą tworzywa sztuczne, takie jak akryl lub poliwęglan.
Polipropylen jest klasyfikowany jako materiał „termoplastyczny” (w przeciwieństwie do „termoutwardzalnego”), co ma związek ze sposobem, w jaki tworzywo reaguje na ciepło. Materiały termoplastyczne stają się płynne w temperaturze topnienia (około 130 stopni Celsjusza w przypadku polipropylenu).
Główną zaletą tworzyw termoplastycznych jest to, że można je podgrzać do temperatury topnienia, schłodzić i ponownie podgrzać bez znaczącej degradacji. Zamiast spalać, tworzywa termoplastyczne, takie jak polipropylen, upłynniają się, co pozwala na łatwe formowanie wtryskowe, a następnie recykling.
Natomiast tworzywa termoutwardzalne można podgrzać tylko raz (zazwyczaj podczas procesu formowania wtryskowego). Pierwsze podgrzanie powoduje stwardnienie materiałów termoutwardzalnych (podobnie jak w przypadku dwuskładnikowego epoksydu), co skutkuje nieodwracalną zmianą chemiczną. Próba ponownego podgrzania tworzywa termoutwardzalnego do wysokiej temperatury po prostu by się spaliła. Ta cecha sprawia, że materiały termoutwardzalne słabo nadają się do recyklingu.