Regionem, który poniesie największy eksport w 2024 r., jest Azja Południowo-Wschodnia, dlatego w prognozie na 2025 r. priorytetem będzie Azja Południowo-Wschodnia. W regionalnym rankingu eksportu w roku 2024 pierwsze miejsce LLDPE, LDPE, formy pierwotnej PP oraz kopolimeryzacji blokowej zajmuje Azja Południowo-Wschodnia, innymi słowy głównym kierunkiem eksportu 4 z 6 głównych kategorii produktów poliolefinowych jest Azja Południowo-Wschodnia.
Zalety: Azja Południowo-Wschodnia to pas wody z Chinami i ma długą historię współpracy. W 1976 r. ASEAN podpisał Traktat o przyjaźni i współpracy w Azji Południowo-Wschodniej w celu promowania trwałego pokoju, przyjaźni i współpracy między krajami regionu, a Chiny formalnie przystąpiły do Traktatu 8 października 2003 r. Dobre stosunki położyły podwaliny pod handel. Po drugie, w ostatnich latach w Azji Południowo-Wschodniej, z wyjątkiem Vietnam Longshan Petrochemical, uruchomiono kilka zakładów produkujących poliolefiny na dużą skalę i oczekuje się, że w ciągu najbliższych kilku lat produkcja ta pozostanie na niskim poziomie, co zmniejsza obawy o podaż i popyt luka będzie istnieć jeszcze długo. Azja Południowo-Wschodnia jest również preferowanym regionem wzrostu eksportu produktów chińskich kupców, charakteryzującym się doskonałą stabilnością.
Wady: Chociaż Azja Południowo-Wschodnia jest w dobrych stosunkach z Chinami jako całością, regionalne tarcia na małą skalę są nadal nieuniknione. Od wielu lat Chiny angażują się w promowanie kodeksu postępowania na Morzu Południowochińskim, aby zapewnić wspólne interesy wszystkich stron. Po drugie, na całym świecie narasta protekcjonizm handlowy, np. Indonezja wszczęła na początku grudnia dochodzenia antydumpingowe przeciwko homopolimerom polipropylenu z Arabii Saudyjskiej, Filipin, Korei Południowej, Malezji, Chin, Singapuru, Tajlandii i Wietnamu. Posunięcie to, mające na celu ochronę przedsiębiorstw krajowych i na wniosek przedsiębiorstw krajowych, nie jest wymierzone wyłącznie w Chiny, ale w główne kraje będące źródłem importu. Chociaż nie może całkowicie zapobiec importowi, nieuniknione jest, że ceny importowe ulegną pewnemu obniżeniu, a Chiny powinny również zachować czujność w związku z dochodzeniami antydumpingowymi w Indonezji w 2025 r.
Wspomnieliśmy powyżej, że cztery z sześciu głównych kategorii produktów poliolefinowych zajmowane są przez Azję Południowo-Wschodnią, natomiast pozostałe dwa produkty zajmują pierwsze miejsce to Afryka – kraj docelowy o największej liczbie eksportu HDPE oraz Azja Północno-Wschodnia – kraj o największym szereg innych form eksportu PP. Jednak w porównaniu z Azją Północno-Wschodnią Afryka zajmuje drugie miejsce w zakresie LDPE i kopolimeryzacji blokowej. Redakcja umieściła zatem Afrykę na drugim miejscu na liście obszarów priorytetowych.
Zalety: Powszechnie wiadomo, że Chiny mają głęboką integrację współpracy z Afryką i wielokrotnie przychodziły Afryce z pomocą. Chiny i Afryka nazywają to kompleksowym strategicznym partnerstwem współpracy, które ma głębokie podstawy przyjaźni. Jak wspomniano powyżej, protekcjonizm handlowy rośnie na całym świecie. W tym momencie jest wysoce prawdopodobne, że Afryka nie dotrzyma kroku Zachodowi, jeśli chodzi o podjęcie takich środków przeciwko Chinom, a jeśli chodzi o własną sytuację w zakresie podaży i popytu, nie nie popierają obecnie wdrażania takich środków. Zdolność produkcyjna polipropylenu w Afryce wynosi obecnie 2,21 miliona ton rocznie, w tym uruchomiona w tym roku fabryka o wydajności 830 000 ton rocznie w Nigerii. Zdolność produkcyjna polietylenu 1,8 mln ton/rok, w tym HDPE ogółem 838 tys. ton/rok. W porównaniu z sytuacją w Indonezji, zdolność produkcyjna PP w Afryce jest tylko 2,36 razy większa niż w Indonezji, ale jej populacja jest około 5 razy większa niż w Indonezji, ale warto wspomnieć, że wskaźnik ubóstwa w Afryce jest stosunkowo wysoki w porównaniu z Indonezją, a siła konsumpcyjna jest naturalnie przecenione. Jednak w dłuższej perspektywie jest to nadal rynek z dużym potencjałem.
Wady: Afrykański sektor bankowy nie jest rozwinięty, a metody rozliczeń są ograniczone. Każdy medal ma zawsze dwie strony, a zalety Afryki są jednocześnie jej wadami, ponieważ przyszły potencjał potrzebuje jeszcze czasu, aby się wykazać, ale obecny popyt jest nadal ograniczony, jak wspomniano powyżej, nadal nie ma wystarczającej mocy konsumpcyjnej. Afryka importuje więcej z Bliskiego Wschodu, pozostawiając nasz kraj z ograniczonymi możliwościami. Po drugie, ze względu na ograniczone możliwości Afryki w zakresie postępowania z odpadami z tworzyw sztucznych, na przestrzeni lat dziesiątki krajów wprowadziły ograniczenia i zakazy dotyczące tworzyw sztucznych. Obecnie łącznie 34 kraje wprowadziły zakaz używania jednorazowych toreb plastikowych.
W przypadku Ameryki Południowej Chiny eksportują głównie polipropylen, w strukturze eksportu od stycznia do października br. Ameryka Południowa znajduje się na drugim miejscu eksportu pierwotnego PP, trzecim miejscu pozostałych form eksportu PP i trzecim miejscu kopolimeryzacji blokowej eksport. W eksporcie polipropylenu znajdują się w pierwszej trójce. Można zauważyć, że Ameryka Południowa zajmuje pozycję w chińskim eksporcie polipropylenu.
Zalety: w krajach Ameryki Południowej i Chinach prawie nie pozostały żadne głębokie sprzeczności z historii, w Chinach i Brazylii w dziedzinie rolnictwa i zielonej energii współpraca jest coraz bliższa, główny partner Ameryki Południowej, Stany Zjednoczone od czasu dojścia Trumpa do władzy i nałożenia ceł na towary światowe, również spowodowały pewien rozłam w handlu Ameryki Południowej z jej handlem. Z dnia na dzień zwiększa się także inicjatywa krajów Ameryki Południowej na rzecz współpracy z naszym krajem. Po drugie, średnia cena rynkowa w Ameryce Południowej jest od dłuższego czasu wyższa od średniej ceny rynkowej w naszym kraju, a arbitraż regionalny Windows stwarza duże możliwości przy znacznych zyskach.
Wady: Podobnie jak w Azji Południowo-Wschodniej, w Ameryce Południowej również panuje protekcjonizm handlowy, a w tym roku Brazylia objęła prowadzenie we wdrażaniu ceł na importowaną poliolefinę z 12,6% do 20%. Cel Brazylii jest taki sam jak Cel Indonezji – ochrona własnego przemysłu. Po drugie, Chiny i Brazylia, wschód i zachód oraz północna i południowa półkula obu stron, przemierzały długą drogę, długi statek. Podróż z zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej do Chin zajmuje zwykle 25–30 dni, a podróż ze wschodniego wybrzeża Ameryki Południowej do Chin – 30–35 dni. Dlatego na okno eksportu duży wpływ ma fracht morski. Konkurencja jest równie silna, na czele znajdują się Stany Zjednoczone i Kanada, a za nimi plasuje się Bliski Wschód i Korea Południowa.
Chociaż redaktorzy wymieniają nie tylko mocne, ale i słabe strony głównych regionów eksportowych, nadal wymieniają je jako największe obszary nadziei wzrostu. Jednym z ważnych powodów są historyczne dane eksportowe z ubiegłego roku, a nawet lat ostatnich. Dane podstawowe w pewnym stopniu odzwierciedlają zaistnienie faktów, a zaistnienie istotnych zmian to tak naprawdę długi proces. Aby w krótkim czasie sytuacja uległa odwróceniu, redaktor uważa, że muszą zostać spełnione następujące warunki:
1) Gwałtowne konflikty w regionie, w tym między innymi wybuch gorącej wojny, wzrost izolacjonizmu handlowego i inne drastyczne środki.
2) Zmiany na dużą skalę w regionalnej podaży odwrócą podaż i popyt, ale nie da się tego dokonać w krótkim czasie. Od początkowej produkcji do pełnego wprowadzenia produktu na rynek zwykle upływa dużo czasu.
3) Protekcjonizm handlowy i bariery taryfowe są wymierzone wyłącznie w Chiny. W przeciwieństwie do środków wprowadzonych w Indonezji i Brazylii, jeśli cła będą w dużym stopniu ukierunkowane wyłącznie na towary z Chin, a nie na cały przywóz, jak zrobiły to w tym roku Indonezja i Brazylia, wówczas chiński wywóz otrzyma pewien cios, a towary będą przemieszczane między regiony.
Warunki te stanowią w rzeczywistości najbardziej ekstremalne ryzyko dla dzisiejszego handlu światowego. Choć powyższe warunki nie są obecnie w pełni spełnione, współpraca globalna jest w dalszym ciągu ze sobą powiązana i powinna być stosowana w różnych kierunkach. Jednak w ostatnich latach protekcjonizm handlowy i konflikty regionalne stały się coraz częstsze. Należy również uważnie monitorować utrzymanie i postęp w kierunkach eksportu pod kątem rozwoju i możliwości w innych regionach.
Czas publikacji: 20 grudnia 2024 r